Odliczenie VAT od pracy w mieszkaniu przez informatyka

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie usług programistycznych. Pracuje zdalnie z wynajmowanego mieszkania, gdzie jedno z pomieszczeń (pokój) przeznacza częściowo na cele zawodowe. Pomieszczenie to nie służy jednak wyłącznie do pracy – korzysta z niego również prywatnie. Wnioskodawca otrzymuje faktury na swoje nazwisko, a usługi, które świadczy, są opodatkowane VAT.

Wnioskodawca chciał rozliczać VAT od wydatków na mieszkanie (czynsz, prąd, Internet) nie według proporcji powierzchni wykorzystywanej na działalność, lecz według proporcji czasu pracy (np. 8 godzin dziennie, 5 dni w tygodniu, co daje ok. 23,74% wykorzystania rocznego).

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ wskazał, że choć odliczenie VAT jest możliwe, to metoda wyłącznie czasowa nie spełnia wymogu rzetelności i wiarygodności w określaniu faktycznego wykorzystania mieszkania na cele działalności gospodarczej.

Informatyk - odliczenie VAT od mediów w mieszkaniu — Informatyk – odliczenie VAT od mediów w mieszkaniu

Uzasadnienie:
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, prawo do odliczenia przysługuje tylko w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W przypadku mieszkania wykorzystywanego zarówno prywatnie, jak i zawodowo, konieczne jest precyzyjne wyodrębnienie części kosztów przypadających na działalność. Jeśli pomieszczenie nie jest wykorzystywane wyłącznie do działalności, pełne odliczenie nie przysługuje.

Ocena metody czasowej:
Zdaniem KIS, metoda proporcji czasu pracy nie zapewnia wystarczającej precyzji – godziny pracy są zmienne, nie zawsze możliwe do jednoznacznego udokumentowania, a korzystanie z Internetu i energii w celach prywatnych jest niemożliwe do oddzielenia. Dlatego za właściwszą metodę przyjmuje się proporcję powierzchni użytkowanej wyłącznie w działalności, ewentualnie metodę mieszaną. Podatnik może odliczyć VAT od części kosztów użytkowania mieszkania, ale wyłącznie tej, która dotyczy działalności opodatkowanej. Zastosowanie metody opartej wyłącznie na czasie pracy nie wystarcza. Najbezpieczniejszym podejściem jest metoda powierzchniowa, poparta dokumentacją i rzeczywistym przeznaczeniem pomieszczeń.

Podstawa prawna: