Najniższa krajowa w 2024 r. – ile wynosi płaca minimalna w Polsce?
Najniższa krajowa, czyli minimalne wynagrodzenie, jakie Twój pracodawca jest Ci należny. Od 1 stycznia 2024 r. płaca minimalna poszła w górę aż o 17,8 %. Jest to jeden z największych wzrostów w Polsce od ponad 20 lat. Wraz z nowym rokiem, wynagrodzenie brutto wzrosło z 3600 zł do 4242 zł. Natomiast po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne, składki zdrowotnej oraz zaliczki na podatek dochodowy pracownik otrzyma “na rękę” około 3221,98 zł. Dodatkowo okazuje się, że w tym roku czeka na nas kolejna podwyżka wynagrodzenia minimalnego. Od 1 lipca 2024 r. możemy otrzymać 4300 zł brutto (3261,53 zł netto). A jak wygląda sytuacja w przypadku studentów/uczniów? Jedną z najpopularniejszych umów dla studentów jest umowa zlecenie. Studenci lub uczniowie, którzy nie ukończyli 26. roku życia nie muszą odprowadzać składek ZUS (ZUS dla Studenta). Kluczowe przy zwolnieniu z ZUS jest posiadanie tzw. statusu studenta/ucznia. Status ten można potwierdzić składając osobiście oświadczenie o byciu studentem/uczniem bądź przedstawiając pracodawcy zaświadczenie wydane przez dziekanat. Student zatrudniony na podstawie umowy zlecenia, który nie ukończył 26. roku życia, ma możliwość skorzystania ze zwolnienia z podatku PIT do wysokości dochodów nieprzekraczających w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Od stycznia 2024 r. stawka godzinowa na umowie zlecenie wynosi 27,70 zł, a od lipca 2024 r. wyniesie 28,10 zł. Są to kwoty brutto. To ważne wsparcie dla osób uczących się, które pozwala im lepiej zarządzać swoimi finansami i jednocześnie kontynuować naukę. Inna sytuacja jest w przypadku zatrudnienia studenta/ucznia na umowę o pracę. W przeciwieństwie do umowy zlecenia, umowa ta podlega pełnemu oskładkowaniu ZUS. Od wynagrodzenia na podstawie tej umowy potrącana jest również składka zdrowotna. Podobnie jak w przypadku umowy zlecenie, dochody z umowy o pracę osoby do 26. roku życia są zwolnione z podatku dochodowego (dochód nie może przekroczyć 85 528 zł, w przypadku, gdy przekroczymy tą kwotę, podatek trzeba będzie odprowadzić tylko od wynagrodzenia przekraczającego tą kwotę). Warto zwrócić uwagę! Pracodawca, który zatrudnia studenta/ucznia na umowę o pracę ma obowiązek odprowadzenia składek na ubezpieczenie zdrowotne i społeczne. Po więcej informacji na temat umowy zlecenia zapraszamy: Koszt zatrudnienia pracownika na umowę zlecenie
Wyrok NSA – Uważaj na przelew!
22 lutego 2024 r. NSA wydał wyrok w sprawie sygn. akt II FSK 710/21. Dotyczyło to zmiany formy opodatkowania w formie prawidłowo opisanego przelewu. Podatnik wysłał do urzędu skarbowego przelew zatytułowany „zaliczki na podatek PIT-36L”. Sąd uznał, że jest to wystarczająca informacja dla urzędu, która pozwala jednoznacznie jemu stwierdzić jaką formę opodatkowania on wybrał dla swojej działalności gospodarczej. W wyroku NSA wskazał, że nie istnieje oficjalny druk zmiany formy opodatkowania, który mieliby wypełniać podatnicy. W związku z tym, forma przekazania informacja dla urzędu skarbowego może być dowolna, np. zmiana w CEiDG, wysłanie pisma do US czy wykonanie przelewu z odpowiednim tytułem. Wyrok jest o tyle ciekawy, że sytuacja może dla podatników w drugą stronę pogorszyć się. Przykładowo podatnik poinformuje przy pomocy pisma lub wniosku w CEiDG o zmianie formy opodatkowania na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, a zrobi przelew płacąc podatek liniowy. Wniosek jest taki, że warto zwracać uwagę czy wykonujemy przelewy poprawnie opisane.
Jak zmienić formę opodatkowania w 2024 r.?
Uprzejmie informuję, że do 20 lutego (wtorek) mają Państwo czas na zmianę formy opodatkowania. Prawdopodobnie w tym roku z datą wsteczną wejdzie Ustawa, która zwiększy kwotę wolną od podatku do 60 000 zł. Zmiana ta dotyczy tylko osób / firm, które rozliczają się w ramach skali podatkowej (12% i 32%). Nie dotyczy to ryczałtu, karty podatkowej i podatku liniowego. Formę opodatkowania można zmienić na stronie biznes.gov.pl. Filmik instruktażowy można zobaczyć poniżej. Warto na początku roku zastanowić się, która forma opodatkowania będzie najlepsza dla naszego biznesu. Często w tym mogą pomóc dane księgowe z roku poprzedniego, która warto przeanalizować. Jeżeli mają państwo pytania to zapraszamy do naszego biura: www.biuro-pikif.pl
Informatyk z dwoma samochodami w firmie
Według najnowszej interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, przepisy nie stanowią przeszkody dla posiadania dwóch samochodów w jednoosobowej firmie. Sprawa wyszła na jaw po wniosku informatyka, który w swoim przedsiębiorstwie korzysta z leasingowanego auta z instalacją LPG. Auto służy głównie do podróży do klientów. Planuje również zakup drugiego pojazdu, tym razem hybrydowego, argumentując, że będzie to tańsze rozwiązanie pod względem utrzymania. Dodatkowo zaznaczył, że mniejszy rozmiar ułatwi parkowanie oraz umożliwi sprawniejsze poruszanie się w miejskich korkach. Przedsiębiorca zwrócił również uwagę na rosnący zakaz wjazdu na parkingi dla pojazdów z instalacją LPG, co dodatkowo uzasadnia potrzebę posiadania drugiego auta, które będzie mogło być parkowane bez ograniczeń. W kontekście opisanej sprawy, pojawiają się wątpliwości dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów różnych wydatków związanych z samochodem, takich jak amortyzacje, ubezpieczenia, czy koszty eksploatacji. Decydującym czynnikiem jest celowość poniesienia wydatku w kontekście osiągnięcia przychodu, co wymaga indywidualnej oceny każdego wydatku pod kątem związku z przychodami i racjonalności działania. Przepisy podatkowe nie narzucają ograniczeń co do rodzaju czy ilości środków transportu używanych w działalności gospodarczej, jednak warunkiem koniecznym jest ich wykorzystywanie w ramach tej działalności. Wydana interpretacja pod numerem 0115-KDIT3.4011.599.2023.2.AD przez organy skarbowe potwierdziła, że przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych nie narzucają ograniczeń w zakresie wykorzystywania różnych środków transportu w działalności gospodarczej. Brak jest także limitów co do ilości pojazdów, pod warunkiem, że wszystkie służą celom biznesowym. W rezultacie przedsiębiorca może skorzystać z możliwości rozliczania obu pojazdów w ramach działalności firmy. Z powyższego wynika, że nie ma wykluczenia z kosztów uzyskania przychodów zakupu oraz eksploatacji drugiego samochodu osobowego, który zostanie wykorzystany przez informatyka w swojej firmie. Interpretacja podatkowa – 0115-KDIT3.4011.599.2023.2.AD
Odliczysz od podatku „część psa”
Cześć psa, ale jaka część? Pogląd fiskusa na wydatki związane z psem strzegącym biuro zmienił się… Teraz wymaga on rozdzielenia tych wydatków na cele firmowe i prywatne. Wynika to z interpretacji podatkowej, która opisuje informatyka prowadzącego biznes w domu. Informatyk wyjaśnił, że potrzebuje psa do pilnowania biura podczas swoich wyjazdów do klientów. Oprócz tego pies miałby pomagać w nawiązywaniu relacji z klientami poprzez możliwość wspólnej zabawy. Zapytał fiskusa, czy wszystkie wydatki związane z psem mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Fiskus jednak stwierdził, że wydatki można rozliczyć jedynie w części, w której pies będzie wykorzystywany w działalności gospodarczej, a nie na cele prywatne. W skrócie, fiskus wydał interpretację, która mówi, że tylko te wydatki na psa, które bezpośrednio służą prowadzonej działalności, mogą być uznane za koszty podatkowe. Oznacza to, że koszty związane z psem wykorzystywanym zarówno w celach biznesowych, jak i prywatnych, nie mogą być w całości rozliczone jako koszty podatkowe. Problem jednak polega na tym jak to podzielić, aby było „sprawiedliwie”? 🙂 Interpretacja podatkowa nr 0112-KDWL.4011. 75.2023.1.WS
Jak rozliczyć rachunek za czynsz najmu i zaliczkę na media?
Czynsz najmu oraz comiesięczna opłata za media w lokalu wynajmowanym dla celów prowadzenia działalności mogą być ujęte jako koszt w księdze podatkowej.
Czy wydatki na psa są kosztem podatkowym?
Wydatki na utrzymanie psa nie są wyłączone z kosztów uzyskania przychodu. Dowiedz się na co zwrócić uwagę, aby pies był kosztem.
Metody ewidencji kosztów w księdze podatkowej
Przedsiębiorcy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów ujmują w niej tylko te koszty, które spełniają wymogi art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Mogą to zrobić z zastosowaniem metody memoriałowej lub uproszczonej (kasowej). Metoda memoriałowa Podatnik ewidencjonując koszty w księdze metodą memoriałową musi rozpoznać i na odmiennych zasadach rozliczyć: Koszty bezpośrednie potrąca się w momencie osiągnięcia odpowiadających im przychodów, a koszty pośrednie w dacie ich poniesienia. W przypadku, gdy koszty dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy i nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku potrącane są proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W przepisach podatkowych na próżno jest szukać określenia kosztów bezpośrednich czy pośrednich. Ocena, czy dany koszt należy zakwalifikować do kosztów bezpośrednich lub pośrednich, należy do podatnika. To on, uwzględniając specyfikę prowadzonej działalności oraz konkretny cel poniesienia kosztu, ocenia jego rodzaj. Metoda uproszczona W metodzie tej koszty potrącane są zasadniczo w momencie ich poniesienia tj. dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania kosztu. W przypadku stosowania tej metody bez znaczenia pozostaje, jakiego okresu dotyczy poniesiony koszt, liczy się dzień jego poniesienia. Uwaga! Uproszczenie w tej metodzie nie dotyczy wszystkich wydatków. Wyjątek stanowią m.in. wypłacane wynagrodzenia oraz składki ZUS zapłacone przez pracodawcę. Takie wydatki księguje się w faktycznej dacie zapłaty. Decyzja o wyborze metody ewidencjonowania jest dobrowolna i należy do podatnika. Należy pamiętać, że raz wybrana metoda musi być stosowana przez cały rok podatkowy i może zostać zmieniona dopiero z początkiem kolejnego roku podatkowego. Co ważne, faktu zmiany metody nie trzeba zgłaszać do urzędu skarbowego. Szczególne koszty Do innych kosztów rozliczanych w sposób szczególny niezależny od wybranej metody rozliczania kosztów należą również: Przykład 1 Podatnik otrzymał fakturę za prąd, wystawioną 30 grudnia 2022 r., obejmującą opłaty za grudzień 2022 r., styczeń oraz luty 2023 r. w kwocie 900 zł. Jak powinien ująć fakturę w KPiR, gdy stosuje metodę memoriałową ujmowania kosztów? Faktura za prąd stanowi koszt pośredni. W związku z tym, że obejmuje swoim zakresem dwa lata podatkowe, należy dokonać jego podziału na lata podatkowe, których wydatek dotyczy. Kwota 300 zł powinna zostać ujęta w KPiR w grudniu 2022 roku, natomiast pozostała suma – 600 zł – w styczniu roku 2023. Przykład 2 Przedsiębiorca nabył polisę OC, która obejmuje okres od 1 lipca 2023 r. do 30 czerwca 2024 r. Tak wystawiona polisa obejmuje dwa lata podatkowe. Jak taki koszt należy zaksięgować w KPiR, gdy przedsiębiorca stosuje metodę uproszczoną? Za datę poniesienia kosztu uznaje się datę wystawienia faktury. Zgodnie z powyższym, wartość całej faktury należy ująć jednorazowo, w dacie wystawienia dokumentu, a co za tym idzie, wartość całej polisy należy ująć w dacie 1 lipca 2023 r. Przykład 3 Firma „MEBLIX” wypłaca wynagrodzenie pracownikom za dany miesiąc do ostatniego dnia miesiąca. Wynagrodzenie za grudzień 2022 r. zostało wypłacone 30 listopada 2022 r. Składki na ubezpieczenie społeczne, FP i FGŚP zostały opłacone do 20 grudnia. Kiedy przedsiębiorca może ująć je w kosztach uzyskania przychodu? Składki za listopad opłacone do 20 grudnia będą stanowiły koszt podatkowy listopada.
Brak faktury a koszt podatkowy
Czym jest koszt podatkowy? Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT kosztami uzyskania przychodów są są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Na podstawie treści przepisu w doktrynie podkreśla się, że aby wydatek był kosztem podatkowym, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki: został poniesiony przez podatnika; jest definitywny, a więc bezzwrotny; pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą; poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów; nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ust. 1 ustawy; został właściwie udokumentowany. Tak więc, aby móc uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów, należy wykazać jego związek przyczynowo-skutkowy z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak udokumentować poniesione wydatki? Naturalnie każdy wydatek dla celów dowodowych powinien być prawidłowo udokumentowany. W przypadku przedsiębiorców prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów należy odnieść się do art. 22 ust. 6b ustawy PIT. Przepis ten podaje, że za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Z przepisu tego wynika, że podstawą do ujęcia kosztu jest faktura lub inny dowód wówczas, gdy nie ma faktur. Natomiast podstawą zapisów w księdze zgodnie z § 11 ust. 3 rozporządzenia są dowody księgowe, którymi są: 1) faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami”, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub 1c) dokumenty określające zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów na podstawie art. 22p ustawy o podatku dochodowym, zawierające co najmniej: datę wystawienia dokumentu oraz miesiąc, w którym dokonuje się zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenia przychodów, wskazanie faktury, a jeżeli nie istniał obowiązek wystawienia faktury, wskazanie umowy albo innego dokumentu, stanowiących podstawę do zaliczenia kosztu do kosztów uzyskania przychodów, wskazanie kwoty, o którą podatnik zmniejsza koszty uzyskania przychodów lub zwiększa przychody, podpis osoby sporządzającej dokument lub 2) inne dowody, wymienione w § 12 i 13, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej: wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym, że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty, przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych, podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych – oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie. Przypadki, w których możliwe jest rozliczenie kosztów bez faktury Na gruncie prawa podatkowego obowiązuje zasada otwartego katalogu środków dowodowych. Zgodnie z art. 180 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Taka wykładnia oznacza zatem, że wydatek może zostać udokumentowany również w inny sposób niż za pomocą faktury. Ubezpieczenie pojazdu Przedsiębiorcy użytkujący w działalności samochód (firmowy lub prywatny), mogą ująć w kosztach firmowych ubezpieczenie OC i AC samochodu, na podstawie polisy ubezpieczeniowej i potwierdzenia zapłaty. Opłaty pocztowe W celu ujęcia opłat pocztowych w kosztach firmowych nie jest potrzebna faktura, a jedynie dowód poniesienia opłaty. Prowizje i opłaty bankowe Wyciąg bankowy z rachunku firmowego może być podstawą księgowania takich wydatków jak prowizje i opłaty związane z prowadzeniem konta firmowego. Odsetki od kredytów przeznaczonych na cele działalności gospodarczej zaksięgujemy na podstawie potwierdzenia zapłaty (odsetki stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie zapłaty). Wydatki poniesione w podróży służbowej Wydatek na zakup paliwa za granicą księgujemy na podstawie opisanego z tyłu paragonu (dane firmy i rodzaj zakupionego towaru). Podobnie korzystając z autostrady, wystarczy zabrać potwierdzenie, a kiedy parkujemy samochód, do rozliczenia potrzebny jest jedynie bilet parkingowy lub wydruk z parkometru. Bilety kolejowe czy autobusowe można księgować bezpośrednio w PKPiR (bez faktury), jeżeli posiadają: numer, datę wystawienia, NIP, nazwę sprzedawcy, kwotę podatku kwotę do zapłaty. Podróż samolotem księgujemy natomiast na podstawie karty pokładowej i potwierdzenia zapłaty. Dodatkowo w delegacji możemy rozliczyć również dietę (stawki dzienne określone są w zależności od kraju, w którym odbywa się delegacja).
Zaliczka na podatek dochodowy od lipca 2022
Od kiedy obowiązuje stawka podatku 12%? Zgodnie z nowelizacją ustawy obniżona stawka podatku 12% stosowana jest do dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 roku. Oznacza to, że pomimo wejścia w życie nowych przepisów Polskiego Ładu 2.0 dopiero od 1 lipca 2022 roku, przedsiębiorcy odczują ich korzystny wpływ już w pierwszej zaliczce na podatek wyliczonej po zmianach. Obniżona stawka podatku w I progu podatkowym, wynosząca 12%, obowiązuje już od zaliczki obliczanej za czerwiec lub II kwartał 2022 roku. Tak, więc w 2022 roku podatnicy na skali podatkowej stosują dwie stawki podatku w I progu skali w stosunku do liczonych przez siebie zaliczek na podatek dochodowy. Progi podatkowe a obniżenie kwoty zmniejszającej podatek 2022 Podwyższenie kwoty wolnej od podatku i jednoczesne obniżenie stawki PIT do 12% powoduje, że zmienia się również wysokość kwoty zmniejszającej podatek. Od 1 stycznia do 30 czerwca 2022 roku wynosiła ona 5100 zł (30000 x 17%), a od 1 lipca 2022 r. – 3600 zł (30000 zł x 12%). Przekłada się to na inną wysokość kwot zmniejszających miesięczne zaliczki na podatek dochodowy, które wynoszą: w okresie 1 styczeń – 30 czerwca: 425 zł, od 1 lipca: 300 zł. Dzięki temu zabiegowi od lipca pensje pracowników “na rękę” będą wyższe. Obniżki te nie dotyczą jednak wszystkich, ponieważ od 1 lipca nie będzie można już rolować zaliczek, co było możliwe przez ostatnie pół roku. Oznacza to, że takim podatnikom od 1 lipca zaliczki wzrosną i w niektórych przypadkach spowoduje to nawet obniżkę pensji netto. Jakie są realne oszczędności? Jakie realne oszczędności daje zmiana stawki opodatkowania? Poniżej znajduje się omówienie na przykładach różnic w wysokości podatku dochodowego przed i po zmianach w zakresie stawki podatku dla I progu podatkowego. Przykład 1 Pani Żaneta prowadzi kwiaciarnię. W lipcu br. uzyskała dochód w kwocie 27 500 zł. Ile wynosiłaby zaliczka przed i po zmianach w stawce podatku dla I progu podatkowego? Wysokość podatku przed zmianami 35 600 zł * 17% – 5 100 zł = 952 zł Wysokość podatku po zmianach 35 600 zł * 12% – 3 600 zł = 672 zł Dzięki obniżeniu stawki podatku z 17% na 12% pan Łukasz zapłaci zaliczkę na podatek za czerwiec 2022 mniejszą o 280 zł (952 zł – 672 zł). Przykład 2 Pan Andrzej prowadzi działalność opodatkowaną skalą podatkową i opłaca kwartalne zaliczki na podatek dochodowy. W I kwartale uzyskał dochód w wysokości 38 500 zł, w II w kwocie 62 000 zł, w III kwartale na poziomie 14 000 zł, zaś w IV – w kwocie 16 400 zł. W sumie pan Andrzej w 2022 roku wypracowała dochód w wysokości 130 900 zł. Jaką korzyść podatkową przyniosły jej zmiany wprowadzone od lipca 2022 roku? Opodatkowanie stawką 17% przez cały rok I kwartał – 38 500 zł * 17% – 5100 zł (kwota zmniejszająca podatek) = 1 445 zł II kwartał – (38 500 zł + 62 000 zł) * 17% – 5 100 zł – 1 445 zł = 10 540 zł III kwartał – (38 500 zł + 62 000 zł + 14 000 zł) * 17% – 5 100 zł – 1 445 zł – 10 540 zł = 2 380 zł Z racji tego, że dochód za 2022 rok wynosi 130 900 zł, pan Andrzej przekroczył próg podatkowy. Oznacza to, że dochód do wysokości 120 000 zł opodatkowany jest stawką 17%, a wartość przekraczająca próg, czyli 10 900 zł, opodatkowana jest stawką 32%. Podatek w I progu podatkowym to 15 300 zł, czyli 120 000 zł * 17% – 5 100 zł. Podatek w II progu podatkowym to 3 488 zł, czyli (130 900 zł – 120 000 zł) * 32%. Wysokość podatku dochodowego za 2022 rok to 18 788 zł, czyli 15 300 zł + 3 488 zł. W związku z powyższym za IV kwartał podatek podlegający wpłacie wynosi 4 423 zł, czyli 18 788 zł – 1 445zł – 10 540 zł – 2 380 zł Opodatkowanie stawką 17% i 12% Pan Andrzej za I kwartał 2022 roku opłacał zaliczki na podatek w wysokości 17%. Za I kwartał podatek podlegający wpłacie to 1 445 zł, czyli 38 500 zł * 17% – 5100 zł (kwota zmniejszająca podatek). Podatek za kwartał II podlegający wpłacie to 7 015 zł, czyli (38 500 zł + 62 000 zł) * 12% – 3 600 zł – 1 445 zł. Za III kwartał pan Andrzej zapłaci zaliczkę na podatek w kwocie 1 680 zł, czyli (38 500 zł + 62 000 zł + 14 000 zł) * 12% – 3 600 zł – 1 445 zł – 7 015 zł. Z racji tego, że dochód za 2022 rok wynosi 130 900 zł, pan Andrzej przekroczył próg podatkowy. Oznacza to, że dochód do wysokości 120 000 zł opodatkowany jest stawką 12%, a wartość przekraczająca próg, czyli 10 900 zł, opodatkowana jest stawką 32%. Podatek w I progu podatkowym to 10 800 zł, czyli 120 000 zł * 12% – 3600 zł. Podatek w II progu podatkowym to 3 488 zł, czyli (130 900 zł – 120 000 zł) * 32%. Wysokość podatku dochodowego za 2022 rok to 14 288 zł, czyli 10 800 zł + 3 488 zł. W związku z powyższym za IV kwartał podatek podlegający wpłacie wynosi 4 148 zł, czyli 14 288 zł – 1 445zł – 7 015 zł – 1 680 zł Różnica pomiędzy opodatkowaniem 17% przez cały rok a opodatkowaniem 17% i 12% w ciągu roku wynosi aż 4 500 zł (18 788 zł – 14 288 zł).