Sprzedaż środka trwałego po rozwodzie a podatek dochodowy
Środek trwały jest to składnik majątku, którego właścicielem lub współwłaścicielem jest przedsiębiorca. Aby dany składnik majątku można było zaliczyć do środków trwałych, jego wartość musi być wyższa niż 10 000 zł. Cechą środka trwałego jest też to, że musi on nadawać się do użytkowania w działalności gospodarczej przynajmniej przez 1 rok. Klasyfikacja środków trwałych 0 – grunty 1 – budynki i lokale oraz spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego i spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego 2 – obiekty inżynierii lądowej i wodnej 3 – kotły i maszyny energetyczne 4 – maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania 5 – maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne 6 – urządzenia techniczne 7 – środki transportu 8 – narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, gdzie indziej niesklasyfikowane 9 – inwentarz żywy Każda z grup dzieli się na podgrupy i rodzaje. Wspólność majątkowa Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa, która charakteryzuje się tym, że jest bez udziałowa. Powoduje to, że każdy z małżonków ma pełne prawo do danej rzeczy nią objętej. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby składnik objęty wspólnością małżeńską był wykorzystywany wyłącznie w działalności jednego z małżonków. Małżonek taki ma prawo do pełnej amortyzacji środka trwałego, co nie zmienia faktu, że nadal jest on objęty współwłasnością łączną. Ważne! Składnik objęty wspólnością małżeńską może być wykorzystywany w działalności gospodarczej tylko i wyłącznie u jednego z małżonków. Rozwód a środek trwały Na skutek rozwodu dochodzi do ustania wspólności małżeńskiej. Powoduje to przekształcenie współwłasności łącznej we współwłasność w częściach ułamkowych oraz podział majątku wspólnego małżonków. Podział majątku wspólnego małżeństwa może zostać wykonany na drodze sądowej lub polubownie (pozasądowy). Aby dokonać podziału sądowo należy najpierw złożyć odpowiedni wniosek o podział majątku wspólnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT przychód z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych. Przekazanie środka trwałego w ramach rozwodu Jeżeli na przekazanie środka trwałego drugiemu małżonkowi w ramach podziału majątku popatrzymy z perspektywy osoby prowadzącej działalność gospodarczą, to należy zwrócić uwagę na kilka istotnych szczegółów. przekazanie środka trwałego jest neutralne podatkowo, ponieważ nie jest to odpłatne zbycie dokonywane w ramach źródła przychodu, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza jeżeli środek trwały nie jest w pełni zamortyzowany, to pozostała nieumorzona jeszcze część jego wartości początkowej nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu w pozarolniczej działalności gospodarczej. dokonane już odpisy amortyzacyjne nie muszą być wstecznie korygowane. Pozostają one w mocy, a fakt przekazania środka trwałego na skutek podziału majątku wspólnego drugiemu małżonkowi nie niweczy uprzedniego wykorzystywania składnika majątku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, co uzasadniało jego amortyzację podatkową. Sprzedaż środka trwałego po rozwodzie Zgodnie z art.10 ust. 1 pkt 8 lit. d) ustawy PIT odpłatne zbycie rzeczy ruchomych nie podlega opodatkowaniu, jeżeli zostało dokonane po upływie 6 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym doszło do nabycia. Ponadto zgodnie z art. 10 ust. 6 ustawy PIT w przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a–c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej. I tak w przypadku sprzedaży środka trwałego nabytego na skutek rozwodu należy brać pod uwagę moment, kiedy to składnik majątku został zakupiony do majątku wspólnego małżonków, a nie datę podziału majątku po rozwodzie. Podsumowując: nabycie środka trwałego na skutek dokonanego pomiędzy małżonkami rozwodu nie generuje przychodu w podatku PIT odpłatne zbycie takiego składnika może spowodować konieczność zapłaty podatku dochodowego, jeżeli sprzedaż będzie mieć miejsce w okresie opodatkowania ustanowionego w przepisach.
Polski Ład. Czy leasing samochodu nadal będzie opłacalny?
Leasing operacyjny oraz wynajem długoterminowy to dwa kluczowe sposoby finansowania środków w firmie. Głównymi powodami tego stanu rzeczy jest po pierwsze atrakcyjne rozliczenie podatkowe, wprowadzenie rat za samochód do kosztów firmy a także preferencyjne warunki wykupu samochodu po zakończeniu umowy. Wykup samochodu z leasingu do 2021 roku Do tej pory (tj. do końca 2021 roku) przedsiębiorca, który miał w planach wykupić auto z leasingu do majątku prywatnego, podpisywał umowę leasingu z możliwie niską ratą wykupu. Wkład własny jak i wszystkie raty leasingowe zaliczano do kosztów uzyskania przychodów, a więc odliczało się je od podatków (VAT i PIT). Ostatnią ratą była rata wykupu, która w skali ceny samochodu była dość niska (1 000 – 1 500 zł). Przedsiębiorca, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą (bądź wspólnik spółki cywilnej) do końca 2021 roku mógł wykupić samochód z leasingu i wprowadzić go do majątku prywatnego, a po 6 miesiącach sprzedać go bez płacenia podatku dochodowego (PIT). Wykup samochodu z leasingu od 2022 roku Od 1 stycznia 2022 roku przepisy ulegną zmianie i każdy samochód, który zostanie wykupiony z leasingu do majątku prywatnego będzie traktowany tak, jakby cały czas był w majątku firmy. Co to oznacza? Oznacza to tyle, że sprzedaż takiego samochodu będzie opodatkowana do 5 lat po roku wykupu. Podstawą tego opodatkowania będzie kwota sprzedaży. Jeżeli przedsiębiorca zdecyduje się na wprowadzenie samochodu do majątku firmy i po czasie będzie chciał ten pojazd sprzedać, będzie musiał zapłacić również podatek VAT. Co istotne, podstawą opodatkowania będzie rynkowa wartość pojazdu, a nie jak dotychczas cena wykupu. Kolejną kwestią jest składka zdrowotna, która od 2022 roku będzie liczona od dochodu. Jeśli auto zostałoby sprzedane przed upływem 5 lat od wykupu, przedsiębiorca zobowiązany będzie do zapłaty wyższej składki zdrowotnej. Wiąże się to z tym, iż fakt sprzedaży samochodu jest równoznaczny z osiągnięciem wyższych dochodów. Rozwiązania dla przedsiębiorców 1) Rozsądnym rozwiązaniem opłacalnej odsprzedaży samochodu jest rozwiązanie, w którym przedsiębiorca, decyduje się na prywatny wykup auta, a następnie obdarowanie nim kogoś bliskiego z rodziny. Osoba ta, sprzedając auto po 6 miesiącach po miesiącu otrzymania darowizny nie zapłaci podatku, ponieważ sprzedaż ta nie podlega już opodatkowaniu. 2) Alternatywą pozostaje wynajem długoterminowy, który może okazać się dużo wygodniejszym rozwiązaniem, bo nie trzeba martwić się cenami obsługi serwisowej czy ubezpieczenia.
Czym są środki trwałe w firmie?
Prowadzenie działalności gospodarczej często wiąże się z gromadzeniem majątku. Niektóre jego elementy podlegają wpisowi do ewidencji środków trwałych według odpowiedniego numeru KŚT. Definicja środków trwałych Środki trwałe to rzeczowe składniki majątku będące własnością lub współwłasnością przedsiębiorcy. Żeby zaliczyć dany środek do środków trwałych musi spełniać on dwa warunki: jego wartość musi przekraczać 10 000 zł musi on być zdatny do wykorzystywania w prowadzeniu działalności gospodarczej przez minimum okres jednego roku. Środkiem trwałym może być: nieruchomość (budynek, grunt, prawo wieczystego użytkowania gruntu) maszyny, urządzenia, środki transportu ulepszenia w obcych środkach trwałych; inwentarz żywy Środki trwałe w ustawie o podatku dochodowym Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy o PIT środek trwały nie jest ujmowany bezpośrednio w kosztach podatkowych (wyjątkiem są niskocenne środki trwałe), a poddaje się go amortyzacji. Wynika to z faktu, że majątku uznawanego za środek trwały nie używa się od razu, a następuje to na skutek upłynięcia czasu, w którym jest on użytkowany. Aby móc określić prawidłowo formę amortyzacji, konieczne jest przypisanie danego środka trwałego do konkretnej Klasyfikacji Środków Trwałych. Wynika to z faktu, że każdy majątek trwały opisany w klasyfikacji ma przypisaną odgórnie stawkę amortyzacji, którą podatnik powinien stosować z nielicznymi wyjątkami. Klasyfikacja Środków Trwałych Klasyfikacja Środków Trwałych (KŚT) jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych. Klasyfikacja Środków Trwałych podzielona jest na 10 grup podstawowych, a te dodatkowo na podgrupy. Grunty Budynki i lokale Obiekty inżynierii lądowej i wodnej Kotły i maszyny energetyczne Maszyny, urządzenia i aparaty ogólnego zastosowania Maszyny, urządzenia i aparaty specjalistyczne Urządzenia techniczne Środki transportu narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie, niesklasyfikowane gdzie indziej inwentarz żywy Klasyfikacja Środków Trwałych – jak określić odpowiedni numer? Nadanie określonemu środkowi trwałemu właściwego numeru KŚT nie zawsze jest jednoznaczne. W celu ułatwienia tej czynności powstały wyszukiwarki KŚT. Podatnicy, którzy mają problem z nadaniem środkowi trwałemu odpowiedniego numeru, znajdą wyszukiwarkę na stronie Głównego Urzędu Statystycznego. W przypadku gdy po skorzystaniu z wyszukiwarki w dalszym ciągu wystąpią wątpliwości co do nadania odpowiedniego numeru KŚT, można złożyć pisemny wniosek do Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi. Formularz powinien zawierać dokładny opis rodzaju, budowy oraz przeznaczenia środka trwałego, dodatkowo wniosek musi być opatrzony w czytelny podpis osoby uprawnionej do reprezentowania podmiotu. Można go wysłać elektronicznie za pomocą formularza udostępnionego na stronie ośrodka, drogą pocztową lub też mailem. Przygotowanie informacji dotyczącej obowiązujących standardów klasyfikacyjnych Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur obarczone jest opłatą w wysokości określonej odrębnie przez urząd. Ośrodek ma 30 dni na przygotowanie informacji. W spawach skomplikowanych termin ten może być przedłużony do 60 dni. Zasady ustalania wartości początkowej Każdy środek trwały musi mieć ustaloną wartość początkową. Wycena może zostać zmieniona wyłącznie w przypadku ulepszenia lub przeprowadzenia aktualizacji wyceny. Podstawą do jej ustalenia najczęściej stanowi cena zakupu. Może zostać ona powiększona o koszty poniesione na wprowadzenie składnika aktywów do obrotu. Jeżeli składnik majątku został nabyty częściowo odpłatnie, wtedy wartość można zwiększyć o wartość przychodu z tytułu świadczenia w naturze. W przypadku samodzielnego wytworzenia środka trwałego podstawę może stanowić koszt wytworzenia. Spadek lub darowiznę, której wartości nie podano w umowie darowizny, wycenia się według wartości rynkowej. Amortyzacja polega na zaliczeniu środków trwałych do kosztów przychodu, poprzez odpisy amortyzacyjne. Można tego dokonać wyłącznie po spełnieniu określonych obowiązków. Amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczyste, budynki mieszkalne służące do prowadzenia działalności gospodarczej lub zostały wydzierżawione. Nie amortyzuje się także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych oraz składników majątku, nieużywanych z powodu zawieszenia działalności gospodarczej. Najczęściej stosowana jest metoda liniowa amortyzacji. Oprócz niej istnieje jeszcze metoda przyspieszona i metoda degresywna.