Wspólnik większościowy dwuosobowej spółki z o.o. bez ZUS

Czy wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów zapewniających mu możliwość swobodnego kształtowania treści uchwał na zgromadzeniu wspólników i podejmowania decyzji dotyczących działalności spółki podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych? Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 21 lutego 2024 r. Wspólnik dwuosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością posiadający 99 procent udziałów nie podlega ubezpieczeniom społecznym na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 5 w związku z art. 8 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (jednolity tekst: Dz. U. z 2023 r., poz. 1230). Warto zauważyć, że Uchwała III UZP 8/23 została podjęta przez 3 sędziów. Podstawa prawna:
Zawieszenie działalności – oszczędności przy składkach ZUS

Zawieszenie działalności gospodarczej oznacza przerwę w jej prowadzeniu. Jest to praktyczne rozwiązanie dla przedsiębiorców, którzy z różnych przyczyn przez pewien okres nie mogą lub nie chcą prowadzić działalności, jednak nie chcą jej zamykać, ponieważ w przyszłości planują wznowienie. Co ważne, działalność gospodarczą wpisaną do CEIDG można zawiesić pod warunkiem, że przedsiębiorca nie zatrudnia pracowników. Jakie zasady dotyczą zawieszenia działalności? Przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą może ją zawiesić: jednak nie krótszy niż 30 dni. Data rozpoczęcia zawieszenia może pokrywać się z datą złożenia wniosku do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), ale możesz też wskazać datę wcześniejszą lub późniejszą niż złożenie wniosku. Prawa i obowiązki przedsiębiorcy przy zawieszeniu działalności gospodarczej W trakcie zawieszenia przedsiębiorca nie może: Może jednak wykonywać niektóre czynności, które pozwolą mu zabezpieczyć źródło przychodów i funkcjonować po wznowieniu działalności. Czynnościami takimi jest: W trakcie zawieszenia przedsiębiorca ma obowiązek: Zawieszenie działalności gospodarczej – zgłoszenie Działalność jednoosobowa może zostać zawieszona po złożeniu wniosku do CEIDG. Informacja o zawieszeniu zostanie przekazana do ZUS lub KRUS, do właściwego naczelnika urzędu skarbowego oraz do Głównego Urzędu Statystycznego (GUS). Po przekazaniu do ZUSu informacji o zawieszeniu, ten automatycznie przygotowuje odpowiednie dokumenty: Przedsiębiorca dostanie z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych pisemną informację o sporządzonych dokumentach. Kiedy opłacalne jest zawieszenie działalności gospodarczej? Przedsiębiorca od dnia zawieszenia działalności gospodarczej zwolniony jest z opłacania składek społecznych, natomiast od kolejnego miesiąca – także z uiszczania składki zdrowotnej. Tym samym osoba planująca zawiesić działalność może zaoszczędzić na opłacanych składkach, wybierając odpowiedni moment. Jeżeli przedsiębiorca zawiesi działalność w trakcie miesiąca, będzie musiał opłacić: Kiedy więc zawiesić działalność, żeby nie płacić żadnych składek? Otóż najlepiej zrobić to z pierwszym dniem miesiąca. Dzięki temu przedsiębiorca będzie zwolniony z opłacania zarówno składek społecznych, jak i zdrowotnych za cały miesiąc.
Wysokość podstawy wymiaru składki społecznej przedsiębiorcy w 2022 r.

Od 1 stycznia 2022 roku prognozowane przeciętne miesięczne wynagrodzenie brutto wynieść ma 5 922 zł. Kwota ta wyznacza podstawę wymiaru składek społecznych przedsiębiorcy opłacającego je na ogólnych zasadach albo w ramach tzw. małego ZUS. Dla przedsiębiorcy opłacającego składki na ubezpieczenia społeczne na ogólnych zasadach podstawę ich wymiaru stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek emerytalno-rentowych. Przedsiębiorca, o którym mowa w art. 18c ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, może opłacać niższe składki społeczne w ZUS. Prawo do tej preferencji przysługuje przedsiębiorcy, którego roczny przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskany w poprzednim roku kalendarzowym nie przekroczył kwoty 120.000 zł. Dla takiej osoby minimalna podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jest uzależniona od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o pdof, uzyskanego w poprzednim roku kalendarzowym. Ustalona przez taką osobę (zgodnie z art. 18c ust. 2 powołanej ustawy) podstawa wymiaru składek społecznych nie może m.in. przekroczyć 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego na dany rok kalendarzowy. Jeżeli w toku dalszych prac legislacyjnych kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia nie ulegnie zmianie, to w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2022 r. najniższa podstawa wymiaru składek społecznych dla przedsiębiorcy opłacającego je na ogólnych zasadach wyniesie 3.553,20 zł, czyli 5.922 zł × 60% (w 2021 r. wynosi ona 3.155,40 zł). Dla przedsiębiorcy uprawnionego do tzw. małego ZUS nie będzie ona mogła w 2022 r. przekroczyć kwoty 3.553,20 zł.
Koszt zatrudnienia jednego pracownika w przedsiębiorstwie

Przedsiębiorca w swojej firmie może zatrudnić pracowników w oparciu o różnorodne umowy. W zależności od jej rodzaju, koszt zatrudnienia będzie jest zmienny. Koszt całkowity zatrudnienia pracownika przy umowie o dzieło Przy umowach o dzieło nie ma żadnego problemu, gdyż w ich przypadku nie odprowadza się żadnych składek do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Reasumując – w tym wypadku, kosztem uzyskania przychodów przedsiębiorcy będzie jedynie wynagrodzenie brutto zatrudnionego. Obowiązek ubezpieczenia z tytułu umowy o dzieło powstaje tylko w przypadku, gdy umowę zawiera się z własnym pracodawcą lub gdy umowa o dzieło jest wykonywana na rzecz własnego pracodawcy. Koszt całkowity zatrudnienia pracownika przy umowie zlecenia Przy zatrudnieniu pracownika na umowę zlecenie koszt takiego zatrudnienia uzależniony jest od profilu pracownika, tj. czy umowa zlecenie jest jedynym źródłem zatrudnienia czy osoba zatrudniona dodatkowo w innej firmie której wynagrodzenie jest równe co najmniej wynagrodzeniu minimalnego czy zatrudniony jest studentem do ukończenia 26 roku życia Przykład I Pan Jan zatrudniony jest w firmie XYZ na umowę zlecenie od 1 lutego 2021 r. W miesiącu marcu przepracował 176 godzin. Za pracę otrzymuje wynagrodzenie w stawce godzinowej 18,30 zł/h. Jaki koszt całkowity ponosi zleceniodawca? Wynagrodzenie brutto: 176 h x 18,30zł/h = 3 220,80 zł Składki ZUS pokrywane przez zleceniodawcę składka emerytalna: 3 220,80 zł x 9,76% = 314,35 PLNskładka rentowa: 3 220,80 zł x 6,50% = 209,35 PLNskładka wypadkowa: 3 220,80 zł x 1,67% = 53,79 PLNskładka na FP: 3 220,80 zł x 2,45% = 78,91 PLNskładka na FGŚP: 3 220,80 zł x 0,10% = 3,22 PLN Całkowity koszt zleceniodawcy: 3 220,80 zł + 314,35 zł + 209,35 zł + 53,79 zł + 78,91 zł + 3,22 zł = 3 880,42 zł Przykład II Pani Alicja zatrudniona jest w przedsiębiorstwie Alfa na pełen etat. Od 1 czerwca 2021 r. zatrudniona jest dodatkowo w firmie Beta na umowę zlecenie i otrzymuje wynagrodzenie w stawce godzinowej w wysokości 18,30 zł/h. W czerwcu przepracowała 25h. Jaki koszt całkowity zatrudnienia pani Alicji ponosi zleceniodawca? Odpowiedź: Koszt zleceniodawcy jak wynika z tabelki powyżej to tylko wysokość wynagrodzenia brutto pani Alicji (w czerwcu jest to 457,50 zł) . Dzieje się tak, ponieważ przedsiębiorstwo w którym pracuje pani Ala na pełen etat płaci za nią składki ZUS, więc zleceniodawca jest zwolniony z obowiązku opłacania tychże składek. Przykład III Pan Wiktor jest studentem, który nie ukończył 26 roku życia. Od 6 kwietnia 2021 r. zatrudniony jest w firmie Trantor na umowie zlecenie. W czerwcu otrzymał on wynagrodzenie w wysokości 1 830 zł. Jaki koszt całkowity zatrudnienia poniósł zleceniodawca w czerwcu? Odpowiedź: Koszt całkowity zatrudnienia pana Wiktora w czerwcu wyniósł 1 830 zł. Koszt całkowity zatrudnienia pracownika przy umowie o pracę W przypadku umów o pracę, kosztem uzyskania przychodu firmy są zarówno wynagrodzenie brutto, jak i składki ZUS obciążające pracodawcę. W sytuacji, gdy przedsiębiorstwo zatrudnia pracownika na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze godzin i jego wynagrodzenie brutto będzie wynosiło 2800 PLN , wówczas koszt całkowity zatrudnienia wynosi 3 373,44 PLN (2800 PLN + 573,44 PLN) Przykład Pan Andrzej zatrudniony jest w firmie Pilas na umowę o pracę. Jego wynagrodzenie miesięczne wynosi 3 400 zł brutto. Jaki koszt zatrudnienia ponosi pracodawca? Wynagrodzenie brutto: 3 400 złSkładki ZUS pokrywane przez zleceniodawcę: składka emerytalna: 3 400 zł x 9,76% = 331,84 PLNskładka rentowa: 3 400 zł x 6,50% = 221,00 PLNskładka wypadkowa: 3 400 zł x 1,67% = 56,78 PLNskładka na FP: 3 400 zł x 2,45% = 83,30 PLNskładka na FGŚP: 3 400 zł x 0,10% = 3,40 PLN Całkowity koszt zleceniodawcy: 3400 zł + 331,84 zł + 221,00 zł + 56,78 zł + 83,30 zł + 3,40 zł = 4 096,32 zł
Wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2022 r.

W dniu 15 czerwca 2021 r. Rada Ministrów przyjęła propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2022 r. Wynagrodzenie to miałoby wynosić 3 000 zł, a minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych miałaby wynieść 19,60 zł. Wzrost kwoty minimalnej pociągnie niestety za sobą również wzrost wysokości składek ZUS niektórych grup ubezpieczonych. Zwiększy bowiem podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne m.in. u osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Obecnie za pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy pracodawca opłaca te składki od kwoty nie niższej niż 2.800 zł. W przyszłym roku będzie je natomiast opłacać od kwoty 3.000 zł. To samo dotyczy pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy, który w umowie o pracę ma ustalone wynagrodzenie na poziomie minimalnego. Dla przedsiębiorców, którzy opłacają składki na zasadach określonych w art. 18a ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawa wymiaru składek ZUS w bieżącym roku wynosi 840 zł (2 800 zł x 30%), a od przyszłego będzie wynosić 900 zł (3 000 zł x 30%). Oznacza to wzrost o 60 zł w porównaniu do obecnej składki. 1. Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Art. 18a. Ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Natomiast jeśli przedsiębiorca rozlicza się w ramach tzw. małego ZUS, tj. na podstawie art. 18c ustawy o ubezpieczeniach społecznych może opłacać za siebie składki społeczne od podstawy wymiaru ustalanej w oparciu o dochód z prowadzonej działalności gospodarczej uzyskany w poprzednim roku kalendarzowym. Jego podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie może być jednak m.in. niższa (w każdym miesiącu) od 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. W 2022 r. nie będzie ona mogła być zatem niższa od kwoty 900 zł (w 2021 r. jej minimalna wysokość wynosi 840 zł).
Wolny zawód a składki ZUS

Wolny zawód – definicja Nie ma ściśle określonej definicji, jeśli chodzi o wolne zawody. Powołując się na słownik języka polskiego PWN sformułowanie to oznacza: „zawód, którego wykonywanie nie jest ograniczone umową o pracę zawieraną z jakąś instytucją”. Wolny zawód to również działalność wykonywana osobiście przez: lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, ratowników medycznych techników dentystycznych, felczerów, pielęgniarki, położne, architektów, tłumaczy, nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, psychologów, fizjoterapeutów, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych. Wolny zawód – czy trzeba płacić ZUS? Osoba wykonująca wolny zawód nie jest związana żadnym stosunkiem pracy. Z reguły osoby te są samozatrudnione, a więc składki ZUS opłacają tak jak każdy inny przedsiębiorca. Mają oni prawo do dwuletniej preferencji i zwykłego ZUS oraz (przy spełnieniu odpowiednich warunków) możliwość skorzystania z tzw. ulgi na start. Osoby wykonujące wolny zawód nie mogą skorzystać natomiast z tzw. małego ZUS. „Ulga na start” W ramach tej ulgi przez okres pierwszych 6 miesięcy prowadzenia działalności przedsiębiorca może zrezygnować z ubezpieczeń społecznych. W związku z tym będzie zobowiązany jedynie do opłacania składki zdrowotnej. Składka na ubezpieczenie zdrowotne w 2021 r. wynosi 381,81 zł. Podstawą jej wyliczenia jest kwota 4 242,38 zł Preferencyjny ZUS Przedsiębiorcy, którzy mają prawo opłacać preferencyjne stawki ZUS, mogą opłacać składki od zadeklarowanej indywidualnie kwoty, z zastrzeżeniem dolnego limitu. Ustalona podstawa opłacanych składek nie może być niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (w 2021 roku jest to 840 zł). Preferencyjne stawki ZUS nie przysługują osobom rozpoczynającym działalność na podstawie przepisów ustawy o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, które: 1) prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność, 2) wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej. Zwykły ZUS Przedsiębiorcy nie uprawnieni do ulg opłacają składki na ubezpieczenia społeczne od podstawy nie niższej niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego (w 2021 roku podstawa ta wynosi 3 155,40 zł).
Czym jest Fundusz Pracy i kogo dotyczy?

Czym jest Fundusz Pracy? Fundusz Pracy jest to państwowy fundusz celowy, którego dysponentem jest minister pracy i polityki społecznej. Gromadzi się w jego ramach środki na cele wskazane w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. Pieniądze te przeznaczane są w szczególności na aktywizację osób bezrobotnych, czyli na: zasiłki dla bezrobotnych, roboty publiczne rozwój pośrednictwa zawodowego, rozwój systemów informatycznych badania rynku pracy. prace interwencyjne, szkolenie i przekwalifikowanie bezrobotnych Oprócz tego ze środków gromadzonych na tym funduszu pokrywane są koszty związane ze specjalizacją i realizacją staży podyplomowych dla lekarzy, stomatologów, pielęgniarek i położnych oraz innych związanych. Kto finansuje i w jakiej kwocie składki na FP? Składki na FP odprowadzane są przez pracodawców w wysokości 2,45% podstawy wymiaru składek. Fundusz pracy wynoszący 2,45% tak naprawdę dzieli się na dwie składowe: składka na Fundusz Pracy – 1%, składka na Fundusz Solidarnościowy – 1,45%. Jakie jeszcze środki zasilają Fundusz Pracy? dotacje z budżetu państwa, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, odsetki od środków na rachunkach bankowych. Za kogo opłacane są składki na Fundusz Pracy? Składki na Fundusz Pracy opłacane są przez pracodawców za osoby, które: pozostają w stosunku pracy lub stosunku służbowym, wykonują pracę nakładczą, wykonują umowy agencyjne lub umowy zlecenia albo inne umowy o świadczenie usług, do których zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz osoby z nimi współpracujące, wykonują pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierają stypendia sportowe, otrzymują świadczenie socjalne przysługujące na urlopie górniczym, świadczenie górnicze lub górniczy zasiłek socjalny albo wynagrodzenie, które przysługuje w okresie świadczenia górniczego, stypendium na przekwalifikowanie lub kontraktu szkoleniowego, są żołnierzami zawodowymi lub funkcjonariuszami, którzy nie spełniają warunków do nabycia prawa do emerytury lub renty inwalidzkiej określonych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin Termin zapłaty składki na Fundusz Pracy Wysokość należnej składki na Fundusz Pracy przedsiębiorca wykazuje w deklaracji ZUS DRA w bloku VII. w polu 01. Termin zapłaty składki na FP jest tożsamy z terminem opłaty składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne. Oznacza to, że przedsiębiorcy niezatrudniający pracowników mają czas na zapłatę składki na FP do 10. dnia następnego miesiąca, natomiast pracodawcy do 15. dnia kolejnego miesiąca. Kiedy nie trzeba opłacać składki na Fundusz Pracy? Przedsiębiorcy w kilku przypadkach mogą skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek na Fundusz Pracy. Są to: pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, rodzicielskiego lub wychowawczego –przez 36 miesięcy od pierwszego miesiąca po powrocie takiego pracownika do pracy, osoby zatrudnione na podstawie stosunku pracy, które ukończyły 50. rok życia, a przed rozpoczęciem pracy przez co najmniej 30 dni pozostawały w rejestrze bezrobotnych – okres zwolnienia wynosi tutaj 12 miesięcy, osoby skierowane z urzędu pracy, które nie ukończyły 30 lat – przez 12 miesięcy, kobiety, które ukończyły 55 lat, oraz mężczyzn powyżej 60. roku życia, pracowników nieosiągających ze wszystkich posiadanych tytułów wynagrodzenia o wartości co najmniej równej minimalnemu wynagrodzeniu za pracę obowiązującemu w danym roku, zleceniobiorców, jeśli w ramach prowadzonej działalności przedsiębiorcy nie zatrudniają ani jednego pracownika w ramach stosunku pracy. Przykład 1Pracownik jest zatrudniony w ramach stosunku pracy, z którego osiąga miesięczne wynagrodzenie w kwocie 3 200 zł brutto. Ile wyniesie składka należna do zapłaty na FP za tego pracownika?Podstawa składki na FP – 3 200 zł.Wysokość składki na FP – 3 200 zł * 2,45% = 78,40 zł. Pracodawca za omawianego pracownika ma obowiązek uiścić składkę na Fundusz Pracy w kwocie 78,40 zł. Przykład 2Pracownik w wieku 64 lat jest zatrudniony w ramach umowy o pracę za wynagrodzeniem miesięcznym wynoszącym 2 800 zł. Czy pracodawca ma obowiązek opłacania składki na FP za tego pracownika? W związku z tym, że pracownik ukończył 60. rok życia, pracodawca jest zwolniony z naliczania i opłacania za niego składki na FP. Przykład 3Pracownik jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na ¼ etatu, za którą osiąga wynagrodzenie miesięczne w kwocie 700 zł brutto. Oprócz umowy o pracę pracownik jest zatrudniony w ramach umowy zlecenie u innego podmiotu zatrudniającego. Z tytułu umowy zlecenie otrzymuje stałe miesięczne wynagrodzenie w kwocie 750 zł brutto. Czy pracodawca ma obowiązek odprowadzania za pracownika składki na FP? Nie, ponieważ wynagrodzenie pracownika ze wszystkich tytułów (umowy o pracę oraz umowy zlecenie) nie osiąga kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę, które w 2021 r. wynosi 2800 zł.
Opłacanie składek ZUS – terminy i zasady opłacania

Opłacanie składek ZUS jest comiesięcznym obowiązkiem przedsiębiorców. Dotyczy on wszystkich osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z określonymi obowiązkami pod względem podatkowych oraz ubezpieczeniowym (ZUS). Zasady podlegania obowiązkowi ubezpieczeniowemu oraz dokładne regulacje z tym związane opisane są głównie w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych. Przedsiębiorca, czyli osoba fizyczna prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, zobowiązany jest do opłacania składek ZUS z podziałem na: obowiązkowe: ubezpieczenie emerytalne; ubezpieczenie rentowe; ubezpieczenie wypadkowe; ubezpieczenie zdrowotne; Fundusz Pracy – opłacane tylko w określonych warunkach; dobrowolne: ubezpieczenie chorobowe. Powyższe ubezpieczenia są obowiązkowe i nie można dowolnie z nich zrezygnować, natomiast są sytuacje, kiedy przedsiębiorca jest zwolniony z ich opłacania w świetle obowiązujących przepisów. Co istotne, składka na ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolna i przedsiębiorca sam decyduje, czy chce ją opłacać, czy nie. Dzięki podleganiu pod ubezpieczenie chorobowe za czas choroby przedsiębiorcy co do zasady przysługuje zasiłek chorobowy, a także może zmniejszyć składki ZUS proporcjonalnie za czas niedyspozycji. Jakie są terminy opłacania składek ZUS? Opłacanie składek ZUS odbywa się z reguły w trzech terminach: do 5. dnia kolejnego miesiąca – jednostki i zakłady budżetowe, a także gospodarstwa pomocnicze; do 10. dnia kolejnego miesiąca – osoby fizyczne, które płacą składki jedynie za siebie; do 15. dnia kolejnego miesiąca – pozostali podatnicy. Do tych terminów opłacone składki muszą zostać zaksięgowane na koncie ZUS-u. Jeśli termin płatności wypada w dzień wolny od pracy, to ostateczny termin płatności przesuwa się na pierwszy dzień roboczy następujący po dniu wolnym. Wysokość opłacanych przez przedsiębiorcę składek może być różna. Wynika to z faktu, że z części składek przedsiębiorca może być zwolniony oraz że składki mogą być opłacane od różnej podstawy. W celu prawidłowego wyliczenia podstawy składek ZUS, a także dla celów kontrolnych, przedsiębiorca zobowiązany jest co miesiąc przygotowywać deklarację rozliczeniową ZUS DRA. W deklaracji tej wykazane są wyliczone składki z podziałem na rodzaje i wysokość składek, a także z wykazaniem podstawy, od której zostały one naliczone. Przygotowane deklaracje ZUS DRA należy co miesiąc przekazać do ZUS-u w tych samych terminach, które podane są przy opłacaniu składek. Niezapłacenie składek ZUS w terminie Obowiązkiem przedsiębiorcy jest terminowanie opłacanie składek ZUS. Niedotrzymanie terminu wiąże się z koniecznością zapłacenia odsetek. Jeśli kwota odsetek nie przekracza 6,60 zł, to zostaną one anulowane. Karą za opóźnienie może być również grzywna w wysokości do 5000 zł. Szczególnie ostrożni powinni być płatnicy opłacający składki dobrowolnie. W ich przypadku, jeśli składki nie są płacone terminowo, przestają oni podlegać ubezpieczeniu. Jeśli nieterminowo opłacana jest dobrowolna składka chorobowa, tracą prawo do zasiłku chorobowego. Aby przywrócić ubezpieczenie, konieczne jest wypełnienie wniosku do ZUS-u. Zawieszenie działalności a zwolnienie z opłacania składek ZUS Osoba prowadząca działalność gospodarczą może czasowo zawiesić prowadzenie działalności gospodarczej. Zawieszenia działalności gospodarczej można dokonać na dowolny okres. Za czas zawieszenia przedsiębiorca może być zwolniony z opłacania składek ZUS, jednak aby było to możliwe, zawieszenie działalności musi trwać dłużej niż 30 dni. Zawieszenie na krótszy okres nie będzie skutkowało obniżeniem składek ZUS. W okresie zwolnienia z opłacania składek ZUS przedsiębiorca może podlegać pod ubezpieczenie zdrowotne z innego tytułu (np. rejestrując się jako osoba bezrobotna). Opłacanie składek ZUS za współpracownika W prowadzeniu biznesu przedsiębiorcy mogą pomagać członkowie rodziny. W takiej sytuacji przedsiębiorca powinien zgłosić ich do ubezpieczeń w ZUS-ie jako osoby współpracujące. Za osoby współpracujące uważa się współmałżonka, rodziców, dzieci własne lub przysposobione, macochę i ojczyma, pod warunkiem że przedsiębiorca prowadzi z tymi osobami wspólne gospodarstwo domowe. Za osobę współpracującą składki na ubezpieczenia społeczne należy płacić jak za przedsiębiorcę, z tym że osoby takie nie mogą korzystać z żadnych ulg. Oznacza to, że zawsze opłacają składki od podstawy wynoszącej 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Jeśli osoba współpracująca ma inny tytuł do objęcia ubezpieczeniem społecznym z podstawą równą lub wyższą niż minimalne wynagrodzenie, to z tytułu pomocy w przedsiębiorstwie członka rodziny opłaca tylko składkę zdrowotną. Ponadto osoba prowadząca działalność gospodarczą finansuje w całości składki ZUS za osobę współpracującą.
Mały ZUS w 2021 r. – jak skorzystać?

Od 2019 roku przedsiębiorcy mają prawo do skorzystania z ulgi w opłacaniu składek, zwanej „małą działalnością gospodarczą”. Składki na ubezpieczenia społeczne opłacane są od podstawy wymiaru, której wysokość zależy od tych przychodów. Zmniejszenie limitu W roku 2021 składki społeczne w ramach tzw. małego ZUS mogą opłacać przedsiębiorcy, których roczny przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej w 2020 r. nie przekroczył kwoty 120.000 zł. Roczny limit przychodu, od którego zależy prawo do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne w niższej wysokości, może być zmniejszony. Tak będzie w przypadku, gdy przedsiębiorca rozpoczął, zakończył lub zawiesił prowadzenie działalności gospodarczej w ciągu poprzedniego roku kalendarzowego. Wówczas dzieli się kwotę 120.000 zł przez liczbę dni kalendarzowych w poprzednim roku kalendarzowym (w 2020 r. – 366 dni) i mnoży przez liczbę dni kalendarzowych prowadzenia firmy w poprzednim roku kalendarzowym, a otrzymany wynik zaokrągla się do pełnych groszy zgodnie z zasadą matematyczną. Liczba dni prowadzenia działalności odpowiada liczbie dni, w której przedsiębiorca podlegał z tego tytułu w poprzednim roku ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu, a także liczbę dni, w których korzystał z tzw. ulgi na start. Nie należy uwzględniać tutaj liczby dni, w których przedsiębiorca wprawdzie prowadził działalność gospodarczą, ale podlegał ubezpieczeniu w KRUS albo za granicą. Przykład Pani Kasia prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG od 4 lat. Od 1 marca do 30 kwietnia 2020 r. zawiesiła jej wykonywanie. W 2020 r. prowadziła więc działalność gospodarczą przez 305 dni (366 dni – 61 dni). W 2020 roku osiągnęła przychód na poziomie 95 tys. zł. Przychód proporcjonalny ustalony będzie w następujący sposób: 120 tys. zł / 365 dni x 305 dni (366 dni kalendarzowych – 61 dni zawieszenia) = 100 tys. zł. Odp. Pani Kasia będzie mogła opłacać mały ZUS 2021, gdyż przychód jest niższy od określonego limitu. Jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru? Do ustalenia podstawy wymiaru składek społecznych od 1 lutego 2020 roku znaczenie ma dochód z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej. Ustala się go według niżej podanego wzoru: Otrzymany wynik należy zaokrąglić do pełnych groszy w górę zgodnie z zasadą matematyczną. Należy także pamiętać że jeśli składki społeczne były w ciągu roku zaliczane do kosztów, wówczas dochód powinien zostać powiększony o ich wartość. Następnie należy pomnożyć przeciętny miesięczny dochód z działalności gospodarczej w poprzednim roku kalendarzowym przez współczynnik wynoszący 0,5. W przypadku osób, które w poprzednim roku kalendarzowym stosowały przepisy dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego w formie karty podatkowej i nie korzystały ze zwolnienia sprzedaży od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, roczny dochód z działalności gospodarczej ustalają, mnożąc roczny przychód z działalności gospodarczej przez współczynnik 0,5. Otrzymany wynik zaokrąglić należy do pełnych groszy w górę, jeśli końcówka jest równa lub wyższa niż 0,5 grosza, lub w dół, jeśli jest niższa. Taka sama zasada dotyczy osób, które korzystały z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych Uwaga na limity! Po ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art. 18c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przedsiębiorca powinien sprawdzić, czy nie przekracza ona górnego i dolnego limitu. Podstawa wymiaru tych składek w ramach małego ZUS nie może bowiem być: wyższa niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy (w 2021 r. – 3.155,40 zł), niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2021 r. – nie niższa niż 840 zł). Jeśli ustalona przez przedsiębiorcę podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyniesie np. 812 zł, wtedy najniższą obowiązującą go podstawą wymiaru składek społecznych będzie wysokość dolnego limitu, czyli 840 zł. Przykład Pan Artur prowadził firmę przez cały rok kalendarzowy. W 2020 roku osiągnął przychód na poziomie 105 tys. zł, a jego dochód wyniósł 57 tys. zł. W związku z tym będzie chciał skorzystać z małego ZUS-u. Podstawa wymiaru składek zostanie ustalona w następujący sposób: 57 tys. zł / 366 dni x 30 = 4 672,13 zł 4 672,13 zł x 0,5 = 2 336,07 zł Składki za pana Artura będą obliczane od kwoty 2 336,07 zł.
Składki ZUS za wynagrodzenie grudniowe, płacone w styczniu.

Wynagrodzenie minimalne, potocznie nazywane „najniższą krajową”, to najniższy dopuszczalny poziom wynagrodzenia pieniężnego za pracę na podstawie umowy o pracę, określony w postaci stawki lub minimalnego zarobku. Prawo to zostało ustanowione dla pracowników w 2002 r. Kto i kiedy ustala poziom minimalnego wynagrodzenia? W Polsce minimalne wynagrodzenie ustalane jest corocznie na podstawie ustawy z 10 października 2002 o minimalnym wynagrodzeniu za pracę. Wysokość minimalnego wynagrodzenia, podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w drodze obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów w Dzienniku Ustaw, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów do 15 września każdego roku. Wysokość minimalnej krajowej ustalana jest w drodze negocjacji Rady Ministrów i Trójstronnej Komisji. Wpływ na wysokość tej kwoty mają: wskaźnik udziału dochodów z pracy najemnej oraz przeciętnej liczbie osób na utrzymaniu osoby pracującej najemnie w poprzednim roku, prognozowany wskaźnik przeciętnego wynagrodzenia, wskaźnik cen w roku poprzednim i prognozowane ceny na rok następny, poziom wydatków gospodarstw domowych w roku poprzednim, poziom życia różnych grup społecznych, warunki gospodarcze państwa, wysokość przeciętnych miesięcznych wynagrodzeń w poprzednim roku według rodzajów działalności. Wynagrodzenie minimalne za grudzień płatne w styczniu Jeżeli w danej firmie wynagrodzenie płatne jest do 10 każdego miesiąca, to w deklaracji ZUS za styczeń naliczane będą składki z wynagrodzenia za pracę wykonaną w grudniu. Wynika to z art. 80 Kodeksu Pracy, w którym mowa jest o tym, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Nie powinno ono zależeć od daty wypłaty. Art. 80 Wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią.